Bilim İnsanlarının Sevgi ve Şefkat Üzerine Araştırması
Yeni bir araştırma, insanların sevgi ve şefkat duygularının tetiklendiği beyin aktivitelerini inceleyerek önemli bulgular ortaya koydu. Araştırma, insanların çocuklarına duyduğu sevgi ile diğer sevgi türleri arasında belirgin bir fark olduğunu gösterdi. Bilim insanları, yakın arkadaşlar, evcil hayvanlar, yardıma muhtaç yabancılar, romantik aşk, çocuk sevgisi ve doğa sevgisi gibi altı farklı sevgi türünün beyinde hangi alanları harekete geçirdiğini anlamak için MRI taramaları kullandılar.
Sonuçlar, ebeveyn ve çocuk arasındaki bağın en güçlü ve en yoğun duygu olduğunu gösterirken, romantik aşkın ikinci sırada yer aldığını ortaya koydu. Araştırma, çocuk sevgisinin hem beyin aktivitesi açısından en yüksek tepkiyi verdiğini hem de beynin birçok bölgesini harekete geçirdiğini ortaya koydu.
Bu çalışma, en az bir çocuğa sahip olan ve “sevgi dolu bir aşk ilişkisi” içerisinde bulunan 28 ila 53 yaş aralığındaki 55 katılımcıyla gerçekleştirildi.
Yüksek Beyin Aktivitesi Gözlemlendi
Beyin aktivitesi, yalnızca aşk nesnesine ne kadar yakın hissettiğinizle değil, aynı zamanda bu nesnenin insan olup olmamasıyla da doğrudan ilişkilidir. Araştırmacılar, yabancılara duyulan sevginin; ebeveyn sevgisi, romantik aşk veya arkadaş sevgisine kıyasla çok daha düşük beyin aktivitesine yol açtığını belirttiler.
Evcil hayvan sevgisi ve doğaya duyulan sevgi de insanlara yönelik olan sevgi türlerine göre önemli ölçüde daha düşük aktiviteye neden oldu. Finlandiya’daki Aalto Üniversitesi’nden baş araştırmacı Parttyli Rinne, “Ebeveyn sevgisi üzerine yoğunlaşırken, beynin striatum bölgesindeki ödül sisteminin derinliklerinde bir aktivasyon gözlemlendi ve bu durum başka hiçbir sevgi türünde görülmedi.” ifadelerini kullandı.
Cerebral Cortex dergisinde yayımlanan bu bulgular, bilim insanlarının aşkın sinirsel mekanizmalarını anlamalarına yardımcı olmayı ve bu bilgilerin ruhsal sağlık bakımını iyileştirmek için kullanılmasını umuyorlar.
