İnsanlığın Geleceği: Soyumuzun Tükenmesi ve 5D Hafıza Kristalleri
İnsanlığın soyunun tükenmesi fikri, kulağa yeni bir bilim kurgu filminin konusu gibi gelebilir; ancak bu film, aslında gerçek bir senaryonun parçası olabilir. Neyse ki, bu kıyamet senaryosuna ulaşmamıza daha milyonlarca yıl var. Fakat, bilim insanlarının insan ırkını kurtarmak için geliştirdiği bir plan var; bu planın hayata geçmesi içinse 5D hafıza kristalleri gerekli.
Southampton Üniversitesi’nden bir ekip, insan genomunun tamamını bir kristal üzerinde saklamayı başardı ve bu buluşun, insanlığı yok olmaktan kurtarmak için kullanılabileceğini düşünüyorlar. Bu özel kristal, Avusturya’nın Hallstatt kentindeki bir tuz mağarasında bulunan ve Memory of Mankind adı verilen zaman kapsülünde korunuyor. Araştırmacılar, bu devrim niteliğindeki veri depolama formatının milyarlarca yıl boyunca hayatta kalabileceğini öne sürüyorlar.
Geleneksel veri depolama yöntemleri zamanla bozulma riski taşıyor. Örneğin, yıllar önce herkesin elinde bulunan floppy diskler ya da günümüzde çoğumuzun unuttuğu CD ve DVD’ler bu türden. Hatta, 10 yıl geçince arızalanmaya başlayan sabit diskleri de unutmamak gerek. Bu bağlamda, kristal üzerine veri depolama teknolojisi, yeni bir çığır açma potansiyeline sahip.
İşin ilginç bir yanı ise, bu teknolojinin aslında 1970’ler ve 1980’lerdeki bilim kurgu filmlerinde, parlayan uzay gemilerinin içinde yer alan minik kristaller gibi sahnelerde daha önce gördüğümüz bir konsept olmasıdır. Yani, bu teknolojiye dair farkındalığımız uzun zamandır mevcut. Ayrıca, 2014 yılında en dayanıklı veri depolama malzemesi olarak Guinness Dünya Rekoru’na layık görüldü.
Bu kristaller, donma, yangın ve 1.000 °C’ye varan sıcaklıklara dayanabiliyor. Hatta cm² başına 10 tona kadar doğrudan darbelere karşı direnç gösteriyorlar. Kozmik radyasyona maruz kalmaları da uzun süreli etkiler yaratmıyor. Profesör Peter Kazansky liderliğindeki ekip, silika içinde yönlendirilmiş nano yapılı boşluklara verileri hassas bir şekilde yazmak için 20 nm boyutunda ultra hızlı lazerler kullandı.
Elbette, günümüzde PC’lerimizde ve telefonlarımızda veri depolamak için kristal kullanma fikri henüz mantıklı değil; ancak yarın bir gün çılgın bir mühendisin çıkıp “Kristal diskler geliştirdim!” demeyeceğini kim bilebilir?
