Muzaffer Tayyip Uslu’nun “Bir Çocuk” Şiiri Gün Yüzüne Çıktı
Gazeteci, şair ve yazar İbrahim Tığ, erken yaşta hayatını kaybeden Zonguldaklı şair Muzaffer Tayyip Uslu’nun daha önce bilinmeyen “Bir Çocuk” adlı şiirini gün yüzüne çıkardı. Şairin yirmili yaşlarında kaleme aldığı bu eser, Adana Halkevi kültür dergisi “Çukurova”nın Ağustos 1946 tarihli ilk sayısında yayımlanmıştı. Uslu’nun “Bir Çocuk” adlı şiiri, 1945 yılında basılan “Şimdilik” adlı kitabında ve onun üzerine yazılmış olan hiçbir eserde yer bulamamıştı.
Dergide yer alan “Muzaffer Tayyip Uslu” başlıklı yazıda, Uslu’nun sanat hayatı hakkında şu ifadeler yer aldı: “Muzaffer Tayyip’in elimizde kala kala ‘Şimdilik’ adlı bir şiir kitabı kaldı. Kendisi ince bir dal gibi kurudu gitti aramızdan. Küçük ciğerlerini yirminci asrın kör medeniyeti, onu kemiren kurttan kurtaramadı. Karaelmaslı, veremin kara pençesinde damla damla eridi.” Bu ifadeler, Uslu’nun yaşamı boyunca karşılaştığı zorlukları ve sanatının nasıl yok sayıldığını gözler önüne seriyor.
Muzaffer Tayyip Uslu’nun 78 yıl sonra gün yüzüne çıkarılan “Bir Çocuk” şiiri ise şu şekilde:
BİR ÇOCUK
"Bir çocuk tanıyorum ki ben Saçları altın. Bir çocuk tanıyorum ki ben Gözleri ondaki bahtın Zenginliğini söyler. Bir çocuk tanıyorum ki ben İnmezken ağaçlar üzerinden Bir yığın toprak şimdi.”
Muzaffer Tayyip Uslu Kimdir?
Şair Muzaffer Tayyip Uslu, 1922 yılında İstanbul’da dünyaya geldi. Zonguldak’taki lise öğrenimi sırasında ünlü şair Behçet Necatigil’in öğrencisi olma şansını yakaladı. Ancak, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü’nde sürdürdüğü yüksek öğrenimini, yoksulluk ve hastalık gibi zorlu koşullar nedeniyle tamamlayamadı. Uslu’nun edebiyat yolculuğu, 1941 yılında “Varlık” dergisinde yayımlanan ilk şiiriyle başladı. Ardından, Zonguldak’taki çeşitli gazete ve dergilerde birçok şiirini neşretti.
Garip akımının etkisinde kalan Uslu, bu akımın özelliklerini kendi hayatıyla harmanlayarak şiirlerine yansıttı. Eserlerinde genellikle konuşma dilini kullanarak, taşra yaşamını, yalnızlığı, hüzünleri, özlemleri, aşkı ve maddi sıkıntıları derin bir duyarlılıkla işledi. Şiirlerini, 1945 yılında “Şimdilik” adlı bir kitapta topladı. Uslu’nun eserleri, Türk edebiyatında önemli bir yer edinmesine rağmen, yaşamı boyunca yaşadığı zorluklar nedeniyle yeterince tanınmamıştır.
